Una Tortuga!

23 maart 2013 - Parismina, Costa Rica

Hallo allemaal!

Het is een mooie week geweest en ik heb weer een hoop te vertellen. Ik zal maar beginnen bij gisteravond, want ik heb mijn eerste zeeschildpad gezien! We liepen over het strand, en het was behoorlijk donker, maar zo'n zeeschildpaddenspoor zie je niet snel over het hoofd. Omdat ze nat zand naar boven halen bij het voortbewegen, en omdat nat zand veel donkerder is dan de bovenste laag zand, ontstaat er een donkere baan over de hele breedte van het strand. Het ziet er van een afstand een beetje uit alsof er een enorme zwarte boom op het strand ligt. En aan het einde daarvan zat de zeeschildpad rustig haar gat te graven. Omdat we de eieren verplaatsen moeten we zelf ook zo'n gat kunnen graven, en dat is een hele klus. Het is een gat met een straal van ongeveer 20 cm en het is 70-80 cm diep, waarbij het aan de onderkant naar een kant toe breder wordt, een soort laarsvorm. Daar was de zeeschildpad dus wel even mee bezig. Met haar achtertste flippers haalt ze zand naar boven, waarbij ze de flippers omkrult zodat er schepjes ontstaan. Hierbij maakt ze af en toe gromgeluidjes (zou ik ook doen). Soms graven zeeschildpadden een gat maar zijn ze toch niet tevreden over het plekje, en gaan ze weer terug de zee in. Deze gelukkig niet, ze begon in een hoog tempo eieren te leggen! Ze zijn erg groot met een diameter van ongeveer 5 cm, en veel zwaarder dan je zou denken. Ze zijn een beetje droog en je kan ze indeuken want reptieleneieren zijn zacht. Ik mocht ze vasthouden met handschoenen aan en toen kon ik me wel voorstellen dat hier over 60 dagen kleine zeeschildpadjes uitkomen, klaar om naar de zee te kruipen. Het voelt heel levend en ook echt heel zwaar aan. De zeeschildpad ging ondertussen gewoon verder met haar programma (hun hersenen zijn echt heel klein) en ze begon haar gat netjes dicht te maken. De eieren hadden we er toen al allemaal uitgehaald. We zijn haar gaan meten (het schild was 145 cm lang en 104 cm breed) en we hebben haar een merkje gegeven, die had ze nog niet. Op een gegeven moment maakt ze het ons lastig om ons werk te doen want ze gaat het nest camoufleren, oftewel zand in het rond gooien en een rondje draaien. Toen we klaar waren zijn we met de eieren naar een plek dichterbij het dorp gegaan om daar zelf een gat te graven en voorzichtig de eieren daar in te leggen, het gat dichtmaken en alles camoufleren, omdat ze anders alsnog gejat worden. In ieder geval kunnen wij iets beter camoufleren dan de zeeschildpad, met het spoor dat zij achterlaat! Het was een mooie nacht en ik zag daarna nog een vallende ster, dus ik heb een wens gedaan waar mama zeeschildpad blij mee geweest zou zijn. Zeeschildpadden zijn behoorlijk indrukwekkende dieren en ook erg grappig om ze zo bezig te zien, ik hoop dat ik er nog veel ga meemaken.

Dan iets over de vrijwilligers. Op dit moment zit ik hier met Nikki, een nederlandse die hier voor 6 maanden is als gids (ze was hier al eerder). Het is erg gezellig, we zijn al samen naar Siquirres geweest om te shoppen en ze wil ook mee naar Puerto Viejo de Talamanca, een leuk stadje waar je heel mooi kan snorkelen. Verder is ze altijd te porren om iets leuks te gaan doen in het dorp, zoals een smoothy drinken in de Soda of een drankje in de bar, een duik in de oceaan, mij een spaanse les geven, een potje poolbiljart en op zoek gaan naar een luiaard die was gespot (wat een saai beest, ik kon alleen maar een bolletje vacht zien). Verder zijn hier Ingo, een zweed, en Antoine, een canadees. Met zijn vieren is het erg gezellig, beetje kletsen, volleyballen, zwemmen in de oceaan. Gisteren zijn er nog twee duitse vrouwen bijgekomen en vandaag komt er nog een jong stel bij (Rebecca en Stafford, uit Engeland misschien?).

In het gastgezin heb ik het nog steeds erg naar mijn zin, vanmiddag heb ik een kinderfeestje van het jongste zusje van mijn huismoeder, ze wordt acht, en ik ben ook al uitgenodigd om mee te gaan naar haar oudste zus ergens rondom pasen. Dit is erg leuk, want zij woont in Quepos, aan de andere kant van het land aan de stille oceaan, en vlak naast een van de mooiste natuurparken van Costa Rica. Reken maar dat ik die kans niet laat schieten! Ze zijn hier heel makkelijk met uitnodigen. Zo ben ik al eerder naar een kinderfeestje geweest. Dat was erg grappig, ze begonnen om 7 uur 's avonds met eten, 4 gangen, daarna komt de piñata te voorschijn en staan alle kinderen vooraan om zoveel mogelijk snoep te bemachtigen. Als dat is gebeurd worden de kaarsjes op de verjaardagscake aangestoken en wordt er gezongen. Iedereen krijgt een stukje taart op een servetje en daar lopen ze mee naar huis, want het feestje is afgelopen. Ik ben benieuwd of het vandaag anders is, het feestje begint deze keer om 2 uur 's middags...

Zometeen krijg ik mijn eerste les spaans van Valerie, zij heeft mij vorige week opgehaald in Siquirres, ze kan engels en heeft al vaker lesgegeven. Ze vraagt 10 dollar voor 3 uur les, helemaal niks dus. Ik heb er zin in, want ik wil zoveel meer kunnen zeggen en begrijpen dan nu mogelijk is!

Nog even wat dingen die me zijn opgevallen in Costa Rica:
- Ze noemen zichzelf tico(s)
- Ze gaan zelf nooit het land uit
- Ik word vaak muchacha genoemd, dat betekend meisje. Als ik ze erop betrap dat ze me muchacha noemen in een gesprek zeg ik "Muchacha?!?!"
- Mijn naam is echt een ramp. Misschien moet ik voor het volgende project vast iets simpelers bedenken, iemand suggesties?
- De kinderen die me kennen grijnzen vaak naar me, als een soort overdreven social smile, ben benieuwd waarom!
- Iedereen roept constant "afuera!" tegen de honden die het huis wagen binnen te komen (dit doen ze vaak). Het betekent "eruit!"
- De discotheekjes hier draaien de hele dag muziek, waarvan het overgrote deel latin muziek is. Lekkere salsa's, merengue's, bachata's, krijg altijd zin om te dansen! Binnenkort is het eindelijk zover, want komende week is hier semana santa, de week voor pasen waarbij er twee grote feesten op het strand zullen zijn. Ik ben heel benieuwd!
- Ik kom er eindelijk achter hoe al dat tropische fruit nou eigenlijk groeit. Voor wie geinteresseerd is stuur ik foto's van ananas en banaan mee.
- Kleren zijn hier duur! In Nederland krijg ik echt betere kwaliteit voor mijn geld.
- Een recept meesturen wordt lastig, Nikki heeft nog een heel lekker recept voor ananas met melk ofzo, maar dat moet ik zelf nog proberen! Mijn huismoeder zou erover nadenken maar ik heb niks meer gehoord. Je zou Gallo Pinto kunnen proberen (als ontbijt! In ieder geval was het mijn ontbijt vanochtend). Je neemt van die kleine zwarte/donkerrode boontjes en die kook je. Ook kook je rijst. Dan gooi je het allebei in een koekenpan en ga je het lekker bakken. Je kan er wat kruiden aan toevoegen, en ook wat krokante uitjes, is erg lekker. Ik had er vanochtend een gebakken ei bij met veel zout erop. Je kan er ook gebakken bananen bij eten. En wat tomaten ofzo. Hier houden ze ervan om er een klodder creme fraiche bij te eten en wat ketchup (maar de ketchup hier is anders en veel lekkerder).

Hasta Luego!

Marijke

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

6 Reacties

  1. Daniëlle:
    24 maart 2013
    Wow, het klinkt allemaal ontzettend gaaf en gezellig. Lijkt me wel bijzonder om zo'n schildpad bezig te zien met graven en eieren leggen. Heel veel plezier met alle feestjes de komende week! Fijne pasen alvast!
  2. Erik Stibbe:
    24 maart 2013
    Je schrijft dat ze moeite hebben om je naam uit te spreken. Komt dat door de ij ? Misschien is het handiger dat de Engelstaligen je Margaret noemen en de Spaanstaligen Marguerita?
    Volgens ons heb je het best naar je zin. Geniet er van en houd ons op de hoogte. We kijken uit naar je volgende verhaal.
    Martina en Erik
  3. Marijke Börger:
    24 maart 2013
    Volgens mij is marguerita aan drankje? de ij kunnen ze hier wel uitspreken, daar hebben vooral de engelsen problemen mee.. het is meer dat mijn naam te lang en te raar is! Maar mijn nieuwe naam moet wel op mijn oude lijken anders kijk ik niet op als iemand me zo noemt! Verder ben ik gister weer helemaal lekgeprikt, een combi van muggen, mieren en zandvlooien! Ondanks de deet. Dat is wel een nadeel. Het feestje gister was weer hetzelfde idee als de vorige, maar deze keer heb ik foto's gemaakt, die zien jullie binnenkort
  4. Meta:
    25 maart 2013
    Marijke, heerlijk lijkt me toch: je lekker onderdompelen in deze cultuur en natuur, op die beestjes waar je last van hebt na dan!
    Ben ook benieuwd naar wat de feesten voor hun voor waarde hebben, voor zover dat van toepassing is...een naam voor jou? Nee hoor: ik hoop dat je daar zelf opkomt en misschien geven zij je nog wel een naam waarvan je denkt...die doe ik....
    Heel veel plezier weer!!!!!!!groetjes, Meta
  5. Miryam kappers:
    25 maart 2013
    Hoi Marijke,

    Wat zijn die reuze schildpadden groot zeg!!.Maar ja anders werden ze wel dwerg schildpadden genoemd :P. Lijkt me leuk om te zien.
    Geniet van alles, en blijf zo leuk schrijven, kijk er naar uit je volgende verhaal te lezen!!
    Groetjes van je tantie
  6. Miryam kappers:
    25 maart 2013
    Hoi Marijke,

    Wat zijn die reuze schildpadden groot zeg!!.Maar ja anders werden ze wel dwerg schildpadden genoemd :P. Lijkt me leuk om te zien.
    Geniet van alles, en blijf zo leuk schrijven, kijk er naar uit je volgende verhaal te lezen!!
    Groetjes van je tantie